۱۹۹٬۶۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در قانون سابق، در مورد دیه پستان، چیزی ذکری نشده بود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4002776|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=11}}</ref>و رویه آن بود که معمولا برای قطع دو پستان زن، یک [[دیه کامل]] و برای قطع یک پستان زن، نصف دیه کامل و برای نوک هر پستان زن، یک هشتم دیه کامل در نظر گرفته میشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2811256|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | در قانون سابق، در مورد دیه پستان، چیزی ذکری نشده بود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4002776|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=11}}</ref>و رویه آن بود که معمولا برای قطع دو پستان زن، یک [[دیه کامل]] و برای قطع یک پستان زن، نصف دیه کامل و برای نوک هر پستان زن، یک هشتم دیه کامل در نظر گرفته میشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2811256|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | ||
== | == مطالعات فقهی == | ||
=== | === مستندات فقهی === | ||
[[فقهای امامیه]] به موجب حدیث عامی که دیه هر یک از اعضای زوج را نصف دیه کامل میداند و همچنین به استناد آنکه حضرت علی (ع) در مورد مردی که یکی از پستان های همسرش را بریده بود، حکم به پرداخت نصف دیه زن دادند، دیه هر پستان را نصف دیه کامل زن میدانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4002776|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=11}}</ref> | [[فقهای امامیه]] به موجب حدیث عامی که دیه هر یک از اعضای زوج را نصف دیه کامل میداند و همچنین به استناد آنکه حضرت علی (ع) در مورد مردی که یکی از پستان های همسرش را بریده بود، حکم به پرداخت نصف دیه زن دادند، دیه هر پستان را نصف دیه کامل زن میدانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4002776|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=11}}</ref> | ||
=== سوابق | === سوابق فقهی === | ||
در این مورد بین فقهای امامیه، قول خلافی وجود ندارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4726360|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>[[فقهای عامه]] نیز عقیده دارند که قطع دو پستان زن به دلیل آنکه موجب منفعت هستند و باعث جمال زن میشوند و همینطور به این دلیل که از اعضای جفت است، موجب ثبوت دیه کامل زن میشود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837020|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> همچنین شافعی عقیده دارد که قطع نوک پستان های زن، باعث ثبوت دیه کامل میشود و مالک عقیده دارد در صورتی قطع نوک پستان باعث ثبوت دیه کامل پستان میشود که شیر زن خشک شود و اگر شیر فاسد شد، [[ارش|حکومت]] ثابت میگردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4726412|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> | در این مورد بین فقهای امامیه، قول خلافی وجود ندارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4726360|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>[[فقهای عامه]] نیز عقیده دارند که قطع دو پستان زن به دلیل آنکه موجب منفعت هستند و باعث جمال زن میشوند و همینطور به این دلیل که از اعضای جفت است، موجب ثبوت دیه کامل زن میشود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837020|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> همچنین شافعی عقیده دارد که قطع نوک پستان های زن، باعث ثبوت دیه کامل میشود و مالک عقیده دارد در صورتی قطع نوک پستان باعث ثبوت دیه کامل پستان میشود که شیر زن خشک شود و اگر شیر فاسد شد، [[ارش|حکومت]] ثابت میگردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4726412|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> | ||