ماده ۶۵۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

هرگاه به همراه ازاله بکارت جنایت دیگری نیز به ‌وجود آید مانند آنکه مثانه آسیب دیده و شخص نتواند ادرار خود را ضبط کند، جنایت مزبور حسب مورد دیه یا ارش جداگانه دارد.

در قانون قدیم مقرر شده بود اگر به واسطه جنایت قدرت ضبط ادرار از فرد سلب شود علاوه بر [[دیه]] کامل [[مهرالمثل]] نیز باید پرداخت شود.اما در قانون جدید حسب مورد دیه یا [[ارش]] خواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4361416|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> برای ازاله بکارت مهرالمثل و برای پاره کردن مثانه دیه کامل زن تعلق میگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=671372|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>

از بین بردن بکارت در صورتی که موجب پاره شدن مثانه و عدم امکان ضبط ادرار شود،مشمول دیات است و علاوه بر دیه کامل زن مهرالمثل نیز دارد.اما اگر موجب پاره شدن مثانه نشود،بنابر مستفاد از ملاک همان ماده فقط مهرالمثل به آن تعلق میگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1426040|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref>به عبارتی دیگر در صورتی دیه کامل به پاره کردن پرده بکارت تعلق میگیرد که مجنی علیه به واسطه آن نتواند ادرار خود را ضبط مکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1426032|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref>