ماده ۵۴۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

به نظر می رسد که تداخل [[دیه]] یک آسیب در آسیب دیگر، امری استثناء و منحصر به حالتی است که [[دیه کامل]]، در برگیرنده دیه جزء نیز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>

برخی از فقها بر این باورند که اگر [[دیه]] یک جزء تمام دیه باشد، [[دیه اعضا|دیه اعضاء]] دیگر در آن تداخل می کند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>به عنوان مثال اگر بند انگشتی بریده شده و ناخنی کنده شود، فقط [[ارش]] بریدن انگشت اخذ می شود، چرا که باید قائل به تداخل ارش ناخن در ارش بند انگشت بود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>همچنین اگر پستان و نوک پستان تواماً بریده شوند، به دلیل آن که باید آنان را عضو واحد تلقی نمود، یک دیه دریافت می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>

بر اساس [[رأی فرجامی]] صادره از [[دیوان عالی کشور]] مورخ 71/4/28، چنانچه زخم و شکستگی گونه به موجب یک ضربه ایجاد شده باشند، نباید قائل به دو دیه باشیم.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>

همچنین بر اساس [[نظریه مشورتی]] شماره 7/92/1073-92/6/5، برای اعمال ماده فوق، احراز اجتماع چهار شرط ضروری است، به ویژه اینکه بر اساس بند آخر این ماده، آسیب ها باید چنان به هم نزدیک باشند که عرفاً یک آسیب به حساب آیند، لذا از آنجا که شکستگی درشت نی و نازک نی یک پا، عرفاً یک آسیب محسوب نمی شود، مشمول ماده فوق نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>