ماده ۱۷۳ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[انکار بعد از اقرار]] موجب [[سقوط مجازات]] نیست به جز در [[اقرار]] به جرمی که مجازات آن [[رجم]] یا [[حد قتل]] است که در این صورت در هر مرحله، ولو در حین اجراء، مجازات مزبور ساقط و به جای آن در [[زنا]] و [[لواط]] صد ضربه شلاق و در غیر آنها حبس [[تعزیری]] درجه پنج ثابت می گردد.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

هرگاه اقرار، تمامی شرایط صحت را دارا باشد، معتبر و انکار پس از آن نیز مسموع نیست، تنها استثنای وارده بر آن زمانی است که انکار پس از اقرار، موجب حد قتل یا رجم شود که در این صورت با انکار بعدی، قتل و رجم ساقط میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=357648|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref>به طور کلی انکار پس از اقرار در هر مرحله ولو در مرحله اجرای مجازات در جرائم پیش بینی شده در قانون، از موجبات استثنائی سقوط مجازات است مانند [[رجم|سنگسار]] یا حد قتل که سالب حیات و [[اعدام]] است (در جرائمی مثل [[محاربه]] ،[[بغی]] و...) موجب سقوط کیفرهای این جرائم میشود، این جرم انگاری و تبدیل الزامی مجازات از ابتکارات قانون جزائی نوین است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4161676|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:ادله اثبات در امور کیفری]]

[[رده:اقرار]]

[[رده:انکار بعد از اقرار]]