ماده ۲۰۵ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۰۵ قانون مجازات اسلامی''': [[سوگند]] باید با لفظ باشد و در صورت [[تعذر]]، با نوشتن یا اشاره ای که روشن در مقصود باشد، اداء شود.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

به نظر میرسد متن سوگندی که [[خوانده]] ادا میکند، اعم از الفاظی که در مورد موضوع سوگند استفاده میشود، در صورت جلسه تنظیم شده قید و به امضای وی میرسد و الا آنچه در صورتجلسه از طرف قاضی نوشته و تایید میشود، کافی نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3862032|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>همچنین تاکید بر ادای لفظی سوگند در منابع شرعی، ریشه تاریخی دارد، به این علت که در زمان صدور روایات، نوشتن رایج نبود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3862048|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>