ماده ۲۶۳ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
هرگاه متهم به [[سب]]، ادعاء نماید که اظهارات وی از روی [[اکراه]]، [[غفلت]]، سهو یا در حالت [[مستی]] یا غضب یا سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات و یا نقل قول از دیگری بوده است [[سب‌‌ النبی|ساب‌‌ النّبی]] محسوب نمی‌ شود.
'''ماده ۲۶۳ قانون مجازات اسلامی''': هرگاه متهم به [[سب]]، ادعاء نماید که اظهارات وی از روی [[اکراه]]، [[غفلت]]، سهو یا در حالت [[مستی]] یا غضب یا سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات و یا نقل قول از دیگری بوده است [[سب‌‌ النبی|ساب‌‌ النّبی]] محسوب نمی‌ شود.


تبصره ـ هرگاه سب در حالت مستی یا غضب یا به نقل از دیگری باشد و صدق ‌[[توهین|اهانت]] کند موجب [[تعزیر]] تا هفتاد و چهار ضربه شلاق است.
تبصره ـ هرگاه سب در حالت مستی یا غضب یا به نقل از دیگری باشد و صدق ‌[[توهین|اهانت]] کند موجب [[تعزیر]] تا هفتاد و چهار ضربه شلاق است.
۱۵٬۶۷۷

ویرایش