ماده ۵۰۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۵۰۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': هرگاه کسی خود را از جای بلندی پرت کند و بر روی شخصی بیفتد و سبب [[جنایت]] شود بر اساس تعاریف انواع جنایت حسب مورد به [[قصاص]] یا [[دیه]] محکوم می‌ شود لکن اگر فعلی از او سر نزند و به‌ [[قوه قاهره|علل قهری]] همچون طوفان و زلزله پرت شود و به دیگری بخورد و [[صدمه]] به او وارد کند، کسی [[مسئولیت کیفری|ضامن]] نیست.

== پیشینه ==

[[ماده 327 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370|ماده 327 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، سابقاً در این خصوص وضع شده بود،670872 ایراد این ماده آن بود که در قسمت ذیل آن، پرت شدن و لغزش منجر به جنایتی که در اثر علل قهری و بدون اختیار رخ دهد را مستوجب ضمان خود فرد می دانست نه [[عاقله]] او، در حالی که به نظر می رسد باید در چنین مواردی نه خود فرد را ضامن دانست و نه عاقله وی را.1424580