ماده ۶۹۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از بین بردن بینایی چشم کسی که فقط یک چشم بینا دارد و چشم دیگرش نابینای مادرزادی بوده  و یا در اثر علل غیرجنایی از بین رفته باشد، موجب [[دیه کامل]] است لکن اگر چشم دیگرش را در اثر [[قصاص]] یا [[جنایت|جنایتی]] که استحقاق [[دیه]] آن را داشته‌ است، از دست داده باشد، [[دیه چشم|دیه چشم بینا]]، نصف دیه کامل می‌باشد.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

اگر کسی تنها یک چشم داشته باشد، برابر قاعده ای که می‌گوید برای اعضای منحصر به فرد انسان یک دیه پرداخت می‌شود، یک دیه کامل برای چشم او در نظر گرفته می‌شود، اما این احتمال نیز مطرح است که نصف دیه پرداخت شود چون منحصر به فرد شدن در اینجا یک حکم استثنائی است و نمی‌توان حکم عمومی را برای موردی خاص نقض کرد، گفتنی است در این حالت احتمال اول با این استدلال که فرد دارای یک چشم با از دست دادن تنها چشمش، تمام بینایی اش را از دست می‌دهد و باید دیه کامل بگیرد، تقویت می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2811600|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:دیات]]

[[رده:دیه مقرر منافع]]

[[رده:دیه بینایی]]

[[رده:مقادیر دیه]]