ماده ۱۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۱۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۴

۴٬۷۵۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

210497022

گشت‌زنان

۳٬۵۰۱

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 سابقاً ماده 113 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.483736
-== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
+== فلسفه و مبانی نظری ماده ==
 عده ای معتقدند به طور کل احضاریه باید شامل نکات ذیل باشد:
@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 - مکان حضور
-- علت حضور2207460
+- علت حضور<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نهاد دادسرا در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=سپهرادب|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2207460|صفحه=|نام۱=امراله|نام خانوادگی۱=حکیمی نژاد|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=اعتمادی خیاوی|چاپ=1}}</ref>
-هدف از بیان مشخصات کامل متهم در احضاریه، تسهیل پیدا کردن او توسط مأمور ابلاغ است.483732 عده ای معتقدند عنوان احضار شونده اعم از متهم، شاکی و ... نیز باید در احضاریه بیان شود.1738424تاریخ حضور متهم در احضاریه باید به روز و ماه و سال مشخص شود.483748 تعیین این تاریخ با احضار کننده است و باید به میزانی باشد که امکان حضور فرد متهم فراهم باشد.2760288 اما گروهی معتقدند تعیین زمان حضور ممکن است از طریق الزام متهم به حضور پس از گذشتن یک بازه زمانی مشخص از تاریخ ابلاغ یا رؤیت احضاریه از سوی متهم باشد.1738408قید علت احضار نیز برای جلوگیر از تضییع حق متهم و فراهم نمودن شرایط دفاع متهم از خود است.2084320 همچنین مقصود از علت احضار را باید امری فراتر از دلیل کلی احضار دانست و  می تواند آن را بیان عنوان اتهام نیز تلقی کرد.4681564اگرچه در این ماده به ذکر علت احضار اشاره شده است، ما ممکن است بازپرس تشخیص دهد که  بیان عنوان اتهام در احضاریه موجب بی اعتباری و هتک حیثیت متهم در مقابل همسایگان و مجاورین وی خواهد بود. از همین روی عده ای معتقدند تشخیص این امر را باید به مرجع تحقیق سپرد.889808 همچنین گاه بیان موضوع اتهام می تواند موجبات فرار یا مخفی شدن متهم را فراهم آورد.2760272 همچنین بیان نتیجه عدم حضور، مبتنی بر اصل قانونی بودن دادرسی ها و علم متهم به عواقب اقدامات خویش است.2085252
+== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
+هدف از بیان مشخصات کامل متهم در احضاریه، تسهیل پیدا کردن او توسط مأمور ابلاغ است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483732|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> عده ای معتقدند عنوان احضار شونده اعم از متهم، شاکی و ... نیز باید در احضاریه بیان شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1738424|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=7}}</ref>تاریخ حضور متهم در احضاریه باید به روز و ماه و سال مشخص شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483748|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> تعیین این تاریخ با احضار کننده است و باید به میزانی باشد که امکان حضور فرد متهم فراهم باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2760288|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=12}}</ref> اما گروهی معتقدند تعیین زمان حضور ممکن است از طریق الزام متهم به حضور پس از گذشتن یک بازه زمانی مشخص از تاریخ ابلاغ یا رؤیت احضاریه از سوی متهم باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1738408|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=7}}</ref>قید علت احضار نیز برای جلوگیر از تضییع حق متهم و فراهم نمودن شرایط دفاع متهم از خود است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2084320|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=2}}</ref> همچنین مقصود از علت احضار را باید امری فراتر از دلیل کلی احضار دانست و  می تواند آن را بیان عنوان اتهام نیز تلقی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4681564|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>اگرچه در این ماده به ذکر علت احضار اشاره شده است، ما ممکن است بازپرس تشخیص دهد که  بیان عنوان اتهام در احضاریه موجب بی اعتباری و هتک حیثیت متهم در مقابل همسایگان و مجاورین وی خواهد بود. از همین روی عده ای معتقدند تشخیص این امر را باید به مرجع تحقیق سپرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری(جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=889808|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref>همچنین گاه بیان موضوع اتهام می تواند موجبات فرار یا مخفی شدن متهم را فراهم آورد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2760272|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=12}}</ref> همچنین بیان نتیجه عدم حضور، مبتنی بر اصل قانونی بودن دادرسی ها و علم متهم به عواقب اقدامات خویش است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2085252|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=2}}</ref>
 == انتقادات ==
 عده ای معتقدند قید عبارت « نتیجه عدم حضور جلب است» در تمام احضاریه ها لازم نیست و این امر ممکن است درخور شأن افرادی که به صرف خود احضاریه در مراجع مربوطه حضور خواهند یافت نباشد.483744
+== منابع ==
+[[رده:رفرنس]]