ماده ۳۲۶ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابرابزار
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۳۲۶ قانون مجازات اسلامی''': اگر [[شاکی]] علی ‌رغم حصول [[لوث]] علیه متهم اقامه [[قسامه]] نکند و از او مطالبه قسامه کند و متهم درباره اصل [[جنایت]] یا خصوصیات ‌آن، ادعای عدم [[علم]] کند‌، شاکی می‌ تواند از وی مطالبه ‌اتیان [[سوگند]] بر عدم علم نماید. اگر متهم بر عدم علم به اصل جنایت سوگند یاد کند، دعوی متوقف و وی بدون [[قرار تأمین|تأمین]] آزاد می ‌شود و اگر سوگند متهم فقط بر عدم علم به خصوصیات ‌جنایت باشد، دعوی فقط در مورد آن خصوصیات متوقف می ‌گردد لکن اگر متهم از سوگند خوردن خودداری ورزد و شاکی بر علم داشتن او سوگند یاد کند، ادعای متهم به عدم علم رد می ‌شود و شاکی حق دارد از متهم اقامه قسامه را درخواست نماید. در این صورت اگر متهم اقامه قسامه نکند به پرداخت [[دیه]] محکوم می ‌شود.
'''ماده ۳۲۶ قانون مجازات اسلامی''': اگر [[شاکی]] علی‌رغم حصول [[لوث]] علیه متهم اقامه [[قسامه]] نکند و از او مطالبه قسامه کند و متهم دربارهٔ اصل [[جنایت]] یا خصوصیات آن، ادعای عدم [[علم]] کند، شاکی می‌تواند از وی مطالبه اتیان [[سوگند]] بر عدم علم نماید. اگر متهم بر عدم علم به اصل جنایت سوگند یاد کند، دعوی متوقف و وی بدون [[قرار تأمین|تأمین]] آزاد می‌شود و اگر سوگند متهم فقط بر عدم علم به خصوصیات جنایت باشد، دعوی فقط در مورد آن خصوصیات متوقف می‌گردد لکن اگر متهم از سوگند خوردن خودداری ورزد و شاکی بر علم داشتن او سوگند یاد کند، ادعای متهم به عدم علم رد می‌شود و شاکی حق دارد از متهم اقامه قسامه را درخواست نماید. در این صورت اگر متهم اقامه قسامه نکند به پرداخت [[دیه]] محکوم می‌شود.
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۷ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۳۲۷ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
قسمت دوم این ماده، در خصوص [[دعوای کیفری|امر کیفری]] نیست بلکه در باب [[دعوای حقوقی|امر حقوقی]] غیر مالی وضع شده است که ناظر به حالتی است که باید سخن متهم را به دلیل [[منکر]] بودن مقدم شمرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275364|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>


== مطالعات فقهی ==
==نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
قسمت دوم این ماده، در خصوص [[دعوای کیفری|امر کیفری]] نیست بلکه در باب [[دعوای حقوقی|امر حقوقی]] غیر مالی وضع شده‌است که ناظر به حالتی است که باید سخن متهم را به دلیل [[منکر]] بودن مقدم شمرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275364|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>


=== سوابق فقهی ===
==مطالعات فقهی==
طبق نظر برخی از فقها حتی اگر [[مدعی]]، [[بینه]] داشته باشد، بر او جائز است که اقامه بینه ننموده و منکر را قسم دهد، لذا وی میان اقامه بینه و سوگند دادن منکر مخیر است، اگرچه یقین به مقبول بودن بینه اش نزد حاکم داشته باشد اما به محض سوگند منکر، حق اقامه بینه ساقط می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد دوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4156300|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> همچنین برخی از فقها معتقدند لازم است متهم در سوگند خود به این شش مورد تصریح کند: 1- یاری نکردن قاتل 2- [[تسبیب|سبب]] [[قتل]] نبودن 3- ناشی نبودن قتل از رفتار وی 4- وارد نکردن هرگونه [[صدمه]] 5-ندادن چیزی به [[مجنی علیه]] 6- انجام ندادن هرگونه عملی که موجب قتل مجنی علیه شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275360|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>
===سوابق فقهی===
طبق نظر برخی از فقها حتی اگر [[مدعی]]، [[بینه]] داشته باشد، بر او جائز است که اقامه بینه ننموده و منکر را قسم دهد، لذا وی میان اقامه بینه و سوگند دادن منکر مخیر است، اگرچه یقین به مقبول بودن بینه اش نزد حاکم داشته باشد اما به محض سوگند منکر، حق اقامه بینه ساقط می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد دوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4156300|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> همچنین برخی از فقها معتقدند لازم است متهم در سوگند خود به این شش مورد تصریح کند: ۱- یاری نکردن قاتل ۲- [[تسبیب|سبب]] [[قتل]] نبودن ۳- ناشی نبودن قتل از رفتار وی ۴- وارد نکردن هرگونه [[صدمه]] ۵-ندادن چیزی به [[مجنی علیه]] ۶- انجام ندادن هرگونه عملی که موجب قتل مجنی علیه شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275360|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>


== رویه های قضایی ==
==رویه‌های قضایی==
به موجب نظر کمیسیون در یکی از [[نشست قضایی|نشست های قضایی]] لازم است مدعی پنجاه نفر از [[قرابت نسبتی|خویشان نسبی]] مرد خود را در راستای اثبات ادعای خود و برای اتیان سوگند به دادگاه معرفی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد دوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275356|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>
به موجب نظر کمیسیون در یکی از [[نشست قضایی|نشست‌های قضایی]] لازم است مدعی پنجاه نفر از [[قرابت نسبتی|خویشان نسبی]] مرد خود را در راستای اثبات ادعای خود و برای اتیان سوگند به دادگاه معرفی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد دوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275356|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون مجازات اسلامی}}
{{مواد قانون مجازات اسلامی}}
[[رده:راه های اثبات جنایت]]
[[رده:راه‌های اثبات جنایت]]
[[رده:قسامه]]
[[رده:قسامه]]
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]]
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]]
۳۲٬۸۶۹

ویرایش