ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری (نمایش مبدأ)

۲۷۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ اوت ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 تبصره 2 ماده 235: مرجع رسيدگي به اعتراض نسبت به دستور رئيس يا دادرس دادگاه عمومي بخش ، دادگاه كيفري دو نزديكترين شهرستان آن استان است .
 تبصره 3 ماده 235: در خصوص بند ( ت ) ، دادگاه به ادعاي اعسار متهم يا كفيل رسيدگي و در صورت احراز اعسار آنان ، به معافيت آنان از پرداخت وجه التزام يا وجه الكفاله حكم مي كند .
+*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == پیشینه ==
 سابقاً [[ماده 143 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378)]] در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484308|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>
@@ خط ۲۱: / خط ۲۲: @@
 == منابع ==
 {{پانویس}}
+{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}