ماده ۹۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۹۸ قانون مدنی''': اگر کسی [[حق عبور]] در ملک غیر ندارد ولی صاحب ملک [[اذن]] داده باشد که از ملک او عبور کنند، هر وقت بخواهد می‌تواند از اذن خود [[رجوع]] کرده و مانع عبور او بشود و همچنین است سایر ارتفاقات.

اذن مذکور در این ماده، موجد [[حق انتفاع]] است؛ نه حق ارتفاق. بنابراین قانونگذار، نباید حکم خود را به حقوق ارتفاقی تعمیم می‌داد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه محشای قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1708892|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=3}}</ref>