ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری:''' [[کارشناس رسمی دادگستری|كارشناس رسمي]] يا [[اهل خبره|خبره]] ، از قبيل پزشك، داروساز، مهندس و ارزياب هنگامي دعوت مي شوند كه اظهارنظر آنان از جهت علمي يا فني يا معلومات مخصوص لازم باشد .
'''ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری:''' [[کارشناس رسمی دادگستری|کارشناس رسمی]] یا [[اهل خبره|خبره]]، از قبیل پزشک، داروساز، مهندس و ارزیاب هنگامی دعوت می‌شوند که اظهارنظر آنان از جهت علمی یا فنی یا معلومات مخصوص لازم باشد.
 
تبصره - [[بازپرس]] می‌تواند در صورت لزوم از پزشک معالج نیز دعوت به عمل آورد.
* {{زیتونی|[[ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}


تبصره - [[بازپرس]] مي تواند در صورت لزوم از پزشك معالج نيز دعوت به عمل آورد .
*{{زیتونی|[[ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
نظر پزشک نیز همانند سایر کارشناسان در صورتی معتبر است که موجب ایجاد [[علم قاضی|علم]] یا [[ظن]] شود، لذا امکان دعوت از چند پزشک بجای یک پزشک نیز برای ایجاد اطمینان بیشتر نسبت به اظهارات آنان وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483320|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>در فرض عدم ایجاد اقناع وجدانی نسبت به اظهارات پزشک، پذیرش نظر آنان جایز نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483332|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>از جمله موارد دعوت از پزشک را زمانی دانسته اند که احتمال فقدان [[عقل]] مرتکب در هنگام ارتکاب جرم وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>همچنین در خصوص ارتکاب [[جنایت بر نفس|جنایت علیه نفس]] بررسی ظاهر جسد و محل کشف جرم، می تواند اطلاعاتی در خصوص زمان مرگ وی، احتمال جابجایی جسد و نیز نحوه ارتکاب قتل به دست دهد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>در صورت عدم امکان حضور و استفاده از پزشکان در صحنه جرم (مانند عدم دسترسی به پزشکان در مناطق دور دست) بهترین روش را استفاده از فیلم و عکسبرداری از محل دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466496|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>
نظر پزشک نیز همانند سایر کارشناسان در صورتی معتبر است که موجب ایجاد [[علم قاضی|علم]] یا [[ظن]] شود، لذا امکان دعوت از چند پزشک بجای یک پزشک نیز برای ایجاد اطمینان بیشتر نسبت به اظهارات آنان وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483320|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>در فرض عدم ایجاد اقناع وجدانی نسبت به اظهارات پزشک، پذیرش نظر آنان جایز نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483332|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>از جمله موارد دعوت از پزشک را زمانی دانسته‌اند که احتمال فقدان [[عقل]] مرتکب در هنگام ارتکاب جرم وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>همچنین در خصوص ارتکاب [[جنایت بر نفس|جنایت علیه نفس]] بررسی ظاهر جسد و محل کشف جرم، می‌تواند اطلاعاتی در خصوص زمان مرگ وی، احتمال جابجایی جسد و نیز نحوه ارتکاب قتل به دست دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>در صورت عدم امکان حضور و استفاده از پزشکان در صحنه جرم (مانند عدم دسترسی به پزشکان در مناطق دور دست) بهترین روش را استفاده از فیلم و عکسبرداری از محل دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466496|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۳۴٬۱۶۳

ویرایش