ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی (نمایش مبدأ)

۲۷۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 هیچ دادگاهی نمی‌تواند به دعوایی رسیدگی کند مگر اینکه شخص یا اشخاص ذی‌نفع یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی آنان رسیدگی به دعوا را برابر قانون درخواست نموده باشند.
+*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی)|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی)|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == توضیح واژگان ==
 <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی و اجرای احکام مدنی (ویژه کارآموزان قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3314604|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=1}}</ref> دعوای مالی: دعوای مالی آن است که اجرای آن مستقیماً برای خواهان ایجاد منفعتی نماید که قابل تقویم به پول باشد مانند الزام به تحویل مبیع یا خلع ید.
@@ خط ۶۰: / خط ۶۱: @@
 == منابع ==
 {{پانویس}}
+{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
 [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]