ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی (نمایش مبدأ)

۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۶ اکتبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': درصورتی که در دادرسی خواهان یا خوانده متعدد باشند، هرکدام از آنان می‌تواند جدا از سایرین با طرف خود سازش نماید.
-*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
-*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == توضیح واژگان ==
 سازش: سازش هم در معنای یک روش حل اختلاف به کار می‌رود و هم به عنوان یک قرارداد جهت حل و فصل دعاوی به کار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف (ADR)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4927040|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=درویشی هویدا|چاپ=1}}</ref>