ماده ۳۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

عده ای بیان نموده اند که در فرض اعلام اقامتگاه توسط متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی به مقامات تحقیق و گواهی نقل مکان متهم به محلی نامعلوم از سو مأمور ابلاغ در مرحله دادرسی، نیم توان در این شرایط احضار متهم را از طریق آگهی به عمل آورد. چرا که در چنین شرایطی وظیفه تغییر محل اقامت به عهده خود متهم بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=512772|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> البته اگر در فرضی متهم با وجود حضور در مرحله تحقیقات مقدماتی، محل اقامت خود را اعلام ننموده باشد، اعمال مفاد ماده فوق امکان پذیر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=512760|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>

به موجب نظریه 7/8024-1372/11/9 آخرین نشانی صادر کننده چک محلی است هنگام افتتاح حساب یا بعداً به بانک معرفی شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=497492|صفحه=|نام۱=معاونت تدوین تنقیح|انتشار قوانین|مقررات ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=11}}</ref>