ماده ۳۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

در بسیاری از موارد در حقوق ایران حق داشتن وکیل از طریق نهاد ها و ارگان های حمایتی و نیز پاسخ های کیفری دیگر مورد حمایت قرار گرفته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 58 بهار 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3001464|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> حال در فرض تعدد وکلا ، حکم ماده فوق در خصوص کفایت حضور یک وکیل در جلسه رسیدگی شامل مواردی است که این وکلا به موجب قرار داد وکالت  به اتفاق برای انجام موضوع وکالت ، اختیار داشته باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4699980|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> حضور وکلا در جرایمی که در صلاحیت دادگاه کیفری یک می باشد، الزامی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اندیشه های حقوقی (3) (مجموعه مقالات عدالت کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3988576|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=حبیب زاده|چاپ=1}}</ref> تعداد این وکلا در دادگاه کیفری یک حداکثر سه نفر است. در دادگاه انقلاب نیز در خصوص تعداد وکلا باید قائل به تفکیک شد. اگر موضوع اتهام از جرایم مذکور در بند های الف، ب، پ، ت ماده 302 این قانون باشد، تعداد وکلای طرفین 3 نفر و در غیر این صورت حداکثر دو نفر می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4700020|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> اهمیت حضور وکلا در فرایند دادرسی و نیز تحقیقات مقدماتی به اندازه ای است که محروم کردن طرفین از این حق باید با پاسخ کیفری مواجه شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 58 بهار 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3001480|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>  

به موجب نظریه مشورتی مورخ 1344/2/18 در صورتی که وکیلی که دارای حق توکیل بوه و وکیلی را انتخاب نموده است فوت کند، با فوت او وکالت وکیل مع الواسطه به قوت خود باقی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیرامون دادسرا|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دادیار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3500128|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=شاملواحمدی|چاپ=1}}</ref>