ماده ۵۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۵۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری''': در [[جرم|جرائم]] مشمول [[نظام نیمه آزادی]] و [[قرار دادن محکومان تحت نظارت سامانه های الکترونیکی|آزادی تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی]]، [[قاضی اجرای احکام کیفری]] می‌تواند پس از وصول گزارش [[شورای طبقه‌بندی زندان]] و نظریه [[مددکار اجتماعی|مددکاران اجتماعی]] [[معاونت اجرای احکام کیفری]]، مبنی بر آنکه اجرای یک فعالیت شغلی یا حرفه ای، آموزشی، حرفه آموزی، مشارکت در تداوم زندگی خانوادگی یا درمان پزشکی، از سوی [[محکوم علیه|محکومٌ علیه]] در خارج از محیط [[زندان]]، در فرایند اصلاح وی یا جبران [[ضرر و زیان ناشی از جرم|ضرر و زیان]] [[مجنی علیه|بزه دیده]] مؤثر است، به دادگاه صادرکننده حکم، پیشنهاد اجرای نظام نیمه آزادی و آزادی تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی را طبق مقررات راجع به [[دادرسی الکترونیکی]] دهد و مطابق تصمیم این دادگاه اقدام کند.

با توجه به ماده ۵۷ قانون مجازات اسلامی، منظور از [[جرائم مشمول نظام نیمه آزادی]]، [[تعزیر|جرائم تعزیری]] [[درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری|درجه]] ۵ تا ۷، همچنین با توجه به [[ماده ۶۲ قانون مجازات اسلامی]]، منظور از [[جرائم مشمول آزادی تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی]]، جرائم تعزیری درجه ۵ تا ۸ می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4748816|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>