۳۳٬۸۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
تبصره ۲ - اعزام متهمان [[قرار بازداشت موقت|بازداشت]] شده به مرخصی تنها به مدت و به شرح مقرر در تبصره فوق و با نظر مرجع صدور قرار جایز است. | تبصره ۲ - اعزام متهمان [[قرار بازداشت موقت|بازداشت]] شده به مرخصی تنها به مدت و به شرح مقرر در تبصره فوق و با نظر مرجع صدور قرار جایز است. | ||
تبصره ۳ - در مواردی که زندانی دارای [[شاکی خصوصی]] است و بنا به تشخیص دادستان یا [[قاضی اجرای احکام]] ، اعطای مرخصی می‌تواند در جلب [[رضایت]] شاکی مؤثر باشد، زندانی می‌تواند علاوه بر مرخصی مذکور در این ماده پس از سپردن تأمین مناسب، در طول مدت حبس یک نوبت دیگر و حداکثر به مدت هفت روز از مرخصی استفاده نماید. در صورتی که محکوم بتواند بخشی از [[ضرر و زیان ناشی از جرم|خسارت]] شاکی را پرداخت یا رضایت او را جلب کند، این مرخصی فقط برای یک بار دیگر به مدت هفت روز تمدید می‌شود. | تبصره ۳ - در مواردی که زندانی دارای [[شاکی خصوصی]] است و بنا به تشخیص دادستان یا [[قاضی اجرای احکام کیفری|قاضی اجرای احکام]] ، اعطای مرخصی می‌تواند در جلب [[رضایت]] شاکی مؤثر باشد، زندانی می‌تواند علاوه بر مرخصی مذکور در این ماده پس از سپردن تأمین مناسب، در طول مدت حبس یک نوبت دیگر و حداکثر به مدت هفت روز از مرخصی استفاده نماید. در صورتی که محکوم بتواند بخشی از [[ضرر و زیان ناشی از جرم|خسارت]] شاکی را پرداخت یا رضایت او را جلب کند، این مرخصی فقط برای یک بار دیگر به مدت هفت روز تمدید می‌شود. | ||
تبصره ۴ - محکومانی که به موجب قانون مشمول مقررات [[تعلیق اجرای مجازات]] نمی‌شوند، پس از تحمل یک سوم از میزان مجازات با رعایت شرایط مندرج در صدر ماده و به تشخیص دادستان می‌توانند در هر چهار ماه حداکثر پنج روز از مرخصی برخوردار شوند. | تبصره ۴ - محکومانی که به موجب قانون مشمول مقررات [[تعلیق اجرای مجازات]] نمی‌شوند، پس از تحمل یک سوم از میزان مجازات با رعایت شرایط مندرج در صدر ماده و به تشخیص دادستان می‌توانند در هر چهار ماه حداکثر پنج روز از مرخصی برخوردار شوند. | ||