ماده ۳۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
ب - هرگاه موضوع، خارج از [[صلاحیت]] دادگاه باشد، [[قرار عدم صلاحیت]] صادر می‌کند.
ب - هرگاه موضوع، خارج از [[صلاحیت]] دادگاه باشد، [[قرار عدم صلاحیت]] صادر می‌کند.


پ - در صورتی که به دلیل شمول [[مرور زمان]]، [[گذشت شاکی]] یا [[مدعی خصوصی]] یا جهات قانونی دیگر، متهم قابل [[تعقیب]] نباشد، [[قرار موقوفی تعقیب]] صادر می‌کند. در این صورت چنانچه متهم [[زندانی]] باشد به دستور دادگاه، فوری آزاد می‌شود.
پ - در صورتی که به دلیل شمول [[مرور زمان]]، [[گذشت شاکی]] یا [[مدعی خصوصی]] یا جهات قانونی دیگر، [[متهم]] قابل [[تعقیب]] نباشد، [[قرار موقوفی تعقیب]] صادر می‌کند. در این صورت چنانچه متهم [[زندانی]] باشد به دستور دادگاه، فوری آزاد می‌شود.


تبصره - دادگاه می‌تواند در صورت ضرورت، [[دادستان]] یا [[نماینده دادستان|نماینده]] او، [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا [[مدعی خصوصی]] یا متهم یا وکلای آنان را برای حضور در جلسه مقدماتی دعوت کند.
تبصره - دادگاه می‌تواند در صورت ضرورت، [[دادستان]] یا [[نماینده دادستان|نماینده]] او، [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا [[مدعی خصوصی]] یا متهم یا وکلای آنان را برای حضور در جلسه مقدماتی دعوت کند.
خط ۱۲: خط ۱۲:


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
دعوی (دعوا) عبارت است از اینکه شخصی به عنوان مدعی به دادگاه مراجعه و شخص دیگری را به عنوان مدعی علیه، طرف دعوا خود قرار داده و از وی موضوع خاصی را مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تنفیذ معامله (ماهیت، شرایط و آثار)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2666444|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=صفار|چاپ=2}}</ref>
دعوی (دعوا) عبارت است از اینکه شخصی به عنوان [[مدعی]] به دادگاه مراجعه و شخص دیگری را به عنوان [[مدعی علیه]]، طرف دعوا خود قرار داده و از وی موضوع خاصی را مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تنفیذ معامله (ماهیت، شرایط و آثار)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2666444|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=صفار|چاپ=2}}</ref>دعوی به مفهوم اعم، یعنی حق مراجعه به مراجع صالح به منظور احقاق حق ماهوی تضییع شده برای هر شخص، [[بلوغ|بالغ]] یا نابالغ، [[عقل|عاقل]] یا [[جنون|مجنون]]، [[شخص حقیقی|حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|حقوقی]] به وجود می‌آید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2136396|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک زاده|چاپ=2}}</ref>
 
دعوی به مفهموم اعم، یعنی حق مراجعه به مراجع صالح به منظور احقاق حق ماهوی تضییع شده برای هر شخص، بالغ یا نابالغ، عاقل یا مجنون، حقیقی یا حقوقی به وجود به وجود می‌آید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2136396|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک زاده|چاپ=2}}</ref>


دعوی اعم است از عملی که برای احقاق حقی انجام شود یا صرف ادعای حقی است، اعم از اینکه مبتنی بر حق باشد یا باطل.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی کتاب اول|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3495112|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=5}}</ref>
دعوی اعم است از عملی که برای احقاق حقی انجام شود یا صرف ادعای حقی است، اعم از اینکه مبتنی بر حق باشد یا باطل.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی کتاب اول|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3495112|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=5}}</ref>
۳۴٬۱۶۳

ویرایش