ماده 39 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۳۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱''': در کلیه موارد، [[حکم قطعی|قطعی]] و قابل اجراء بودن [[گواهی عدم امکان سازش]] یا [[حکم طلاق]] باید از سوی [[دادگاه]] صادرکننده رأی نخستین گواهی و همزمان به دفتر رسمی ازدواج و طلاق ارائه شود.
'''ماده ۳۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱''': در کلیه موارد، [[حکم قطعی|قطعی]] و قابل اجراء بودن [[گواهی عدم امکان سازش]] یا [[حکم طلاق]] باید از سوی [[دادگاه]] صادرکننده رأی نخستین گواهی و همزمان به دفتر رسمی ازدواج و طلاق ارائه شود.


== توضیح واژگان ==
رای قطعی: است که از هیچ‌یک از [[طرق عادی شکایت|طرق عادی]]، قابل شکایت ([[واخواهی]]، [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظر]]) نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1345204|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون حمایت خانواده]]
[[رده:مواد قانون حمایت خانواده]]
[[رده:ثبت طلاق]]
[[رده:ثبت طلاق]]
[[رده:گواهی عدم امکان سازش]]
[[رده:گواهی عدم امکان سازش]]
[[رده:حکم طلاق]]
[[رده:حکم طلاق]]