نظام حقوقی کپی‌رایت ضمن محافظت از پدیدآورنده در برابر استفاده غیرمجاز از آثار خلاقانه، مشوق خلاقیت است و به دارنده فرصت می‌دهد تا بتواند اراده خویش را در تکثیر و بهره‌مندی از حقوق مادی اثر اعمال کند. کپی رایت حافظ منافع مؤلف و اثر اوست و در مقام مصلحت پس از اتمام دوره حمایت به نفع عموم و آزادی بیان کوتاه می‌آید. افزون بر این، همچنین کپی رایت ناظر بر ایجاد سلطه انحصاری در استفاده از نشانه‌های هویتی و منع دیگران در استفاده غیرمجاز از آن‌هاست.[۱]

مقالات مرتبط

کتب مرتبط

منابع

  1. محمدی, عمید (1402). "تأملی بر نسبت میان کپی‌رایت و حق شهرت؛ تعامل یا تقابل؟!". مطالعات حقوق خصوصی. 53 (4): 603–624. doi:10.22059/jlq.2024.364713.1007795. ISSN 2588-5618.