عنصر خطای جزایی در حقوق کیفری ایران و کامن‌لا

نسخهٔ تاریخ ‏۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۲ توسط شیما معصومی گودرزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''عنصر خطای جزایی در حقوق کیفری ایران و کامن‌لا''' نام مقاله ای از محمد باقر گرایلی که در شماره سوم (تابستان 1391) در نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است. == چکیده == برای تحقق جرم و ایجاد رابطه بین مرتکب و عنصر مادی جرم، وجود عنصر معنوی ضرو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

عنصر خطای جزایی در حقوق کیفری ایران و کامن‌لا نام مقاله ای از محمد باقر گرایلی که در شماره سوم (تابستان 1391) در نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است.

چکیده

برای تحقق جرم و ایجاد رابطه بین مرتکب و عنصر مادی جرم، وجود عنصر معنوی ضروری است. هرگاه این عنصر روانی از نوع عمد باشد، مشکل چندانی وجود ندارد؛ زیرا مرتکب، عمل مجرمانه را و در موارد لازم، نتیجه را به صورت مستقیم یا تبعی قصد نموده است؛ اما در موارد غیر عمد اعم از شبه عمد و خطای محض، ایجاد این رابطة استناد بین فعل مجرمانه و مرتکب قدری مشکل است. در مواردی که این رابطه مبتنی بر خطای جزایی است، در حقوق داخلی معمولاً از آن با بی‌احتیاطی، بی‌مبالاتی، عدم رعایت نظامات دولتی و عدم مهارت و در حقوق کامن‌لا با غفلت[1] و بی‌پروایی[2] یاد می‌شود که به علت همین پیچیدگی در ایجاد استناد مبتنی بر این عناصر، به ویژه در کامن‌لا، بحثهای فراوانی شده است. این مقاله به دنبال تبیین و تحلیل آن در حقوق داخلی و کامن‌لا می‌باشد.

واژگان کلیدی

  • خطای جزایی
  • غفلت
  • بی‌پروایی
  • کامن‌لا

مواد مرتبط