رای وحدت رویه شماره 583 مورخ 1372/7/6 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت مرجع صدور حکم تجدیدنظر در رسیدگی به ‌درخواست تخفیف مجازات)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۰ توسط Y.1996 (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 583 مورخ 1372/7/6 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت مرجع صدور حکم تجدیدنظر در رسیدگی به ‌درخواست تخفیف مجازات):''' حکم قطعی مذکور در ماده 25 قانون اصلاح پاره‌ای از قوانین دادگستری مصوب 1365/3/25 که در جرایم تعزیری غیرقابل گذشت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

رای وحدت رویه شماره 583 مورخ 1372/7/6 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت مرجع صدور حکم تجدیدنظر در رسیدگی به ‌درخواست تخفیف مجازات): حکم قطعی مذکور در ماده 25 قانون اصلاح پاره‌ای از قوانین دادگستری مصوب 1365/3/25 که در جرایم تعزیری غیرقابل گذشت صادر ‌می‌شود اعم از حکمی است که دادگاه نخستین به صورت غیرقابل تجدیدنظر صادر کند و یا قابل تجدیدنظر بوده و پس از رسیدگی در مرحله تجدید‌نظر اعتبار قطعیت پیدا نماید. بنابراین رای شعبه چهارم دیوان عالی کشور که دادگاه تجدیدنظر را مرجع صدور حکم قطعی و واجد صلاحیت برای‌ رسیدگی به درخواست تخفیف مجازات مرتکب شناخته صحیح و با موازین قانونی مطابقت دارد. ‌این رای بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328 برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط

جستار های وابسته