نظریه شماره 7/98/2013 مورخ 1399/01/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم تبعیت بازرسی از اشخاص و اشیا در اماکن حساس از قانون آیین دادرسی کیفری

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/2013|شماره پرونده=ک3102-861-89|تاریخ نظریه=1399/01/05}} '''استعلام''': آیا بازرسی از اماکن، اشخاص و اشیاء در یگان های نظامی و اماکن حساس از قبیل فرودگاه ها تابع مقررات قانون آیین دادرسی کیفری و مستلزم کسب مجوز قضای...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

استعلام: آیا بازرسی از اماکن، اشخاص و اشیاء در یگان های نظامی و اماکن حساس از قبیل فرودگاه ها تابع مقررات قانون آیین دادرسی کیفری و مستلزم کسب مجوز قضایی است؟

نظریه مشورتی 7/98/2013
شماره نظریه۷/۹۸/۲۰۱۳
شماره پروندهک۳۱۰۲-۸۶۱-۸۹
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۱/۰۵

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

بازرسی اشخاص و اشیاء در اماکنی نظیر فرودگاه ها، پادگان ها و مرزها که دارای مقررات خاص برای ورود و خروج می باشند و غالبا یا حسب مورد با مقاصد خاص نظیر حفاظت از امنیت پرواز، حفظ اسرار سیاسی، نظامی و امنیتی و حمایت از حقوق شهروندان صورت می پذیرد، از شمول موارد مذکور در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ نظیر مقررات ماده ۵۵ این قانون که مستلزم اخذ مجوز قضایی و در راستای انجام تحقیقات قضایی و متعاقب اعلام وقوع جرم صورت می گیرد خروج موضوعی دارد.