نظریه شماره 7/1400/374 مورخ 1400/04/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره واخواهی نسبت به محکومیت غیابی

استعلام: در مواردی که متهم به صورت غیابی محکوم می شود و شاکی به رأی صادره اعتراض می کند و متهم در مرحله تجدیدنظر نیز علی رغم ابلاغ حاضر نشده و دفاعی مطرح نمی کند و رأی بدوی عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید می شود و پس از آن، محکوم در مرحله اجرا دستگیر و از رأی صادره واخواهی می کند، آیا دادگاه بدوی مکلف به ورود در ماهیت و تصمیم گیری است یا به استناد ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ به لحاظ این که رأی دادگاه تجدیدنظر متضمن محکومیت متهم بوده، موجبی برای طرح مجدد پرونده در دادگاه بدوی نیست و در همان دادگاه تجدیدنظر نسبت به واخواهی محکوم رسیدگی می شود؟ در صورتی که عقیده بر رسیدگی در دادگاه بدوی دارید، چنانچه نظر دادگاه بدوی پس از رسیدگی به واخواهی بر برائت محکوم باشد، آیا رأی دادگاه تجدیدنظر را نقض و رأی جدید صادر کند؟ راهکار در این مورد چیست؟

شماره نظریه	۷/۱۴۰۰/۳۷۴
شماره پرونده	۱۴۰۰-۱۶۸-۳۷۴ ک
تاریخ نظریه	۱۴۰۰/۰۴/۲۷

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض استعلام که شاکی نسبت به رأی صادره از سوی دادگاه بدوی که مبنی بر محکومیت غیابی متهم بوده است، درخواست تجدیدنظر کرده است و دادگاه تجدیدنظر نیز بدون این که محکومعلیه (متهم) در مرحله تجدیدنظر حضور یافته یا لایحه دفاعیه داده باشد، مبادرت به صدور حکم بر تأیید دادنامه بدوی نموده است؛ با لحاظ مداخله دادگاه تجدیدنظر استان و متعاقبا صدور رأی بر تأیید دادنامه بدوی که به منزله صدور حکم بر محکومیت متهم (محکومعلیه) غایب است، فرض مطروحه از مصادیق ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بوده و لذا محکومعلیه غایب حق واخواهی نسبت به حکم محکومیت صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر را دارد.