نظریه شماره 7/1402/139 مورخ 1402/04/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/139|شماره پرونده=1402-26-139ح|تاریخ نظریه=1402/04/17}} '''استعلام''': آیا مقرره مربوط به ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ در خصوص حبس محکوم علیه، به اطفال و یا نوجوانان نیز قابل تسری است؟ آیا بین...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

استعلام: آیا مقرره مربوط به ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ در خصوص حبس محکوم علیه، به اطفال و یا نوجوانان نیز قابل تسری است؟ آیا بین طفل غیر ممیز و ممیز و نوجوان در این زمینه تفاوت است؟

نظریه مشورتی 7/1402/139
شماره نظریه۷/۱۴۰۲/۱۳۹
شماره پرونده۱۴۰۲-۲۶-۱۳۹ح
تاریخ نظریه۱۴۰۲/۰۴/۱۷

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از آن جا که محجور از مداخله در امور مالی خود ممنوع و فاقد اهلیت قانونی برای پرداخت محکوم به است و پرداخت محکوم به از اموال محکوم علیه محجور بر عهده ولی یا سرپرست قانونی و یا نماینده قضایی وی می باشد، ممتنع از پرداخت محسوب نمی شود و بازداشت محجور به استناد ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴، فاقد موجب و محمل قانونی است؛ هرچند محکوم علیه، صغیر ممیز و یا نوجوان باشد؛ بدیهی است در فرضی که حکم رشد محکوم علیه صادر شده باشد، موضوع تابع عمومات حاکم بر افراد رشید خواهد بود.