ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۶ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «هیچ حکم یا قراری را نمی توان اجراء نمود مگر این که به صورت حضوری و یا به صورت د...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

هیچ حکم یا قراری را نمی توان اجراء نمود مگر این که به صورت حضوری و یا به صورت دادنامه یا رونوشت گواهی شده آن به طرفین یا وکیل آنان ابلاغ شده باشد.

نحوه ابلاغ دادنامه و رونوشت آن برابر مقررات مربوط به ابلاغ دادخواست و سایر اوراق رسمی خواهد بود.

تبصره - چنانچه رأی دادگاه غیابی بوده و محکوم علیه مجهول المکان باشد، مفاد رأی بوسیله آگهی در یکی از روزنامه های کثیرالانتشار مرکز یا محلی با هزینه خواهان برای یکبار به محکوم علیه ابلاغ خواهد شد. تاریخ انتشار آگهی، تاریخ ابلاغ رأی محسوب می شود.

توضیح واژگان

دادنامه : برگه چاپی ویژه ای است که دادگاه ها آرای خود را در آن پاکنویس نموده و به امضای دادرسی یا دادرسان می رسد82501

پیشینه

مفاد این ماده ذیل ماده 454 در قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 پیش بینی شده بود.699619

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده ابلاغ دادنامه با توجه به مواد آیین دادرسی مدنی خواه قانونی باشد خواه واقعی علاوه بر اینکه مبدا مواعد قانونی شکایت از آن دادنامه می باشد ، اجرای رای صادره نیز تنها پس از ابلاغ دادنامه میسر خواهد شد.466961

منظور از سایر اوراق رسمی در این ماده سایر اوراق قضایی می باشد چرا که نحوع ابلاغ سایر اوراق رسمی الزاما با نحواه ابلاغ دادخواست یکسان نمی باشد.964419/140191 ابلاغ از طریق درج در آگهی فقط در مورد اشخاص حقیقی مجهول المکان مصداق دارد.368300