ماده 225 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' منسوخه ۰۹/۰۹/۱۳۴۹ - مدعی میتواند قبل از تقدیم دادخواست یا ضمن دادخواست راجع باصل دعوی یا در جریان دادرسی در موارد زیر از دادگاه درخواست تامین خواسته نماید و دادگاه مکلف بقبول...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: منسوخه ۰۹/۰۹/۱۳۴۹ - مدعی میتواند قبل از تقدیم دادخواست یا ضمن دادخواست راجع باصل دعوی یا در جریان دادرسی در موارد زیر از دادگاه درخواست تامین خواسته نماید و دادگاه مکلف بقبول آنست.

۱ – دعوی مستند بسند رسمی باشد.

۲ – خواسته در معرض تضییع یا تفریط باشد.

۳ – مدعی خساراتی را که ممکن است بر طرف مقابل وارد آید نقدا بصندوق دادگاه بپردازد.

تعیین میزان خسارت بنظر دادگاهی است که درخواست تامین را پذیرفته است در صورتیکه قرار تامین اجرا شده و مدعی در اصل دعوی بموجب رای نهایی محکوم به بیحقی شده وجه تودیع شده بابت خسارت تامین بمحکوم له پرداخت میشود.

۴ – در سایر موارد که بموجب قانون مخصوص دادگاه مکلف بقبول درخواست تامین باشد.