ماده ۴۶ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۳ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حق انتفاع ممکن است فقط نسبت به مالی برقرار شود که استفاده از آن با بقای عین ممکن باشد اعم از این که مال مزبور منقول باشد یا غیرمنقول و مشاع باشد یا مفروز.

توضیح واژگان

حقی که به موجب آن، دارنده حق بدون تملک منفعت مال، می تواند از عین مال غیر بهره مند گردد؛ حق انتفاع گویند.(20903)

پیشینه

در حقوق فرانسه و اتیوپی، ایجاد حق انتفاع، نسبت به اموالی که انتفاع از آنها، موجب فنای مال می گردد؛ امکانپذیر است.(46290)

کلیات توضیحی تفسیری دکترین

اموالی که با یک بار مصرف، از بین نمی روند را، نمی توان موضوع حق انتفاع قرار داد.(3235)

مالی که با یک بار مصرف، از بین برود؛ می تواند موضوع تملیک و یا اباحه، واقع گردد.(22771)

حق انتفاع، نسبت به همه اموال نابودشدنی منتفی نیست؛ بلکه تنها اموالی که با اولین استفاده، از بین می روند؛ نمی توانند موضوع حق انتفاع قرار گیرند.(131219)

سوابق فقهی

موضوع حق انتفاع، باید تا پایان زمان مورد توافق طرفین، از قابلیت بقا برخوردار باشد.(888219)

انتقادات

دو اصطلاح "ممکن است" و "فقط" در متن ماده، با یکدیگر تعارض داشته؛ و باعث فهم دو احتمال متفاوت از ماده می گردد.(46469)