نشست قضایی درباره بررسی مقررات مربوط به آزادی مشروط

نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نشست‌های قضایی|موضوع=بررسی مقررات مربوط به آزادی مشروط|تاریخ برگزاری=۱۳۹۳/۰۹/۱۳|برگزار شده توسط=شهر بندر گز}} '''صورتجلسه نشست قضایی با موضوع بررسی مقررات مربوط به آزادی مشروط''' مورخ ۱۳۹۳/۰۹/۱۳ که در شهر بندر گز برگزار شد. ==پرسش==...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


صورتجلسه نشست قضایی با موضوع بررسی مقررات مربوط به آزادی مشروط مورخ ۱۳۹۳/۰۹/۱۳ که در شهر بندر گز برگزار شد.

نشست قضایی بررسی مقررات مربوط به آزادی مشروط
موضوعبررسی مقررات مربوط به آزادی مشروط
تاریخ برگزاری۱۳۹۳/۰۹/۱۳
برگزار شده توسطشهر بندر گز

پرسش

۱) آیا محکومین به حبس ابد می توانند از آزادی مشروط استفاده نمایند یا خیر؟

۲) در صورت اعطای عفو، مجازات تقلیل یافته ملاک اعطای آزادی مشروط است یا مجازات در دادنامه؟

نظر هیئت عالی

با توجه به رای وحدت رویه شماره ۷۶۴ - ۰۶/۰۸/۹۶ از قانون مجازات اسلامی مصوب ۹۲ در فصل هشتم راجع به آزادی مشروط محکومان به حبس دائم استفاده نمی شود؛ ملاک برخورداری از آزادی مشروط در مواردی که قسمتی از محکومیت مشمول عفو شده مجازات تقلیل یافته پس از عفو است.

نظر اکثریت

-پاسخ سوال اول:

نظر اکثریت: با توجه به عدم نسخ قانون راجع به آزادی مشروط زندانیان مصوب ۱۳۳۷/۱۲/۲۶ بر اساس تبصره یک ماده واحده، محکومین به حبس دائم پس از گذراندن ۱۲ سال حبس می توانند از آزادی مشروط استفاده نمایند. 

-پاسخ سوال دوم

نظر اکثریت: با توجه مفاد ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲و عدم اشاره قانونگذاربه مجازات در حکم دادگاه، در صورت تقلیل مجازات محکومان به حبس ابد به موجب عفو، ملاک استفاده از آزادی مشروط مدت محکومیت تقلیل یافته می باشد. (موافقین نه نفر)

نظر اقلیت

پاسخ سوال اول:

نظر اقلیت: با توجه به عدم اشاره قانونگذار در مواد ۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰و ۵۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ به حبس دائم با توجه به این که قانونگذار در مقام بیان بوده و فقط به حبس های مدت دار اشاره داشته، لذا آزادی مشروط شامل محکومان به حبس ابد نمی باشد. همچنین قانون راجع به آزادی مشروط زندانیان مصوب ۱۳۳۷ بر اساس ماده ۷۲۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نسخ گردیده است.

نظر اقلیت اول: در صورت تقلیل مجازات حبس محکومان به موجب عفو، ملاک استفاده از آزادی مشروط در هر حال مجازات مندرج در حکم دادگاه می باشد نه مجازات تقلیل یافته؛ چرا که قانونگذار در ماده ۵۸ به محکومان اشاره نموده که مقصود از آن اشخاصی هستند که به موجب حکم دادگاه محکومیت یافته اند و بعد از تقلیل مجازات به موجب عفو فقط محکومیت سابق شخص تقلیل می یابد و حکم محکومیت جدید برای وی صادر نمی گردد تا آن را مشمول حکم ماده ۵۸ بدانیم.

- نظر اقلیت دوم: در هر حال با توجه به تبصره یک ماده واحده قانون راجع به آزادی مشروط زندانیان محکوم به حبس ابد برای استفاده از آزادی مشروط می بایست ۱۲ سال از مدت حبس را سپری کند.