ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی کیفری

انجام وظایف دادسرا در مورد جرائمی که رسیدگی به آنها در صلاحیت دادگاهی غیر از دادگاه محل وقوع جرم است، به عهده دادسرایی است که در معیت دادگاه صالح انجام وظیفه می‌کند مگر آنکه قانون به نحو دیگری مقرر نماید.

انتقادات

این ماده با ماده ۴۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری سازگاری ندارد؛ زیرا موضوع هر دو ماده واحد است اما دو حکم متفاوت برای آنها پیش‌بینی شده‌است. ماده ۲۶ دادسرای صالح را دادسرایی می‌داند که در معیت دادگاه صالح (یعنی دادسرای خارج از محل وقوع جرم) انجام وظیفه می‌کند در حالی که ماده ۴۰۱ دادسرای صالح را دادسرای محل وقوع جرم می‌داند.[۱]برای رفع این ناسازگاری بهتر است قلمرو این ۲ ماده را تفکیک کرد و ماده ۲۶ را عام و مشمول کلیه جرایم دانست و ماده ۴۰۱ را خاص و ناظر به جرایم دادگاه کیفری یک دانست.[۲]

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4649768
  2. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4649788