اثر مستقیم موافقتنامههای بینالمللی در حقوق اتحادیۀ اروپا
اثر مستقیم موافقتنامههای بینالمللی در حقوق اتحادیۀ اروپا نام مقاله ای است از عباسعلی کدخدایی و علی احمدی کرنق که در شماره یک دوره پنجاه و یک ( بهار1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
اصل اثر مستقیم قوانین اتحادیة اروپا در حقوق داخلی دولتهای عضو توسط آرایی چون ون جندلوس و کاستا در رویة دیوان دادگستری اتحادیۀ اروپایی نهادینه شد. این اصل که بهصورت اجرای قوانین اتحادیه در حقوق داخلی کشورهای عضو و امکان استناد به آنها در دادگاههای کشورهای عضو اتحادیه بروز کرد، به موافقتنامههای بینالمللی نیز تسری پیدا کرده است؛ به این معنا که مفاد موافقتنامههای بینالمللی که اتحادیۀ اروپایی منعقد میکند، در حقوق داخلی کشورهای عضو قابل استناد است. البته برای اینکه موافقتنامههای بینالمللی واجد اثر مستقیم در حقوق اتحادیة اروپا شوند، مستلزم شروطی است. ابتدا اتحادیة اروپا باید به آن موافقتنامه ملتزم و متعهد باشد و سازمان طبق صلاحیتهای تفویضشده در معاهدات مؤسس آن موافقتنامه را منعقد کرده باشد؛ در آن موافقتنامه مستقیماً برای افراد حقوقی در نظر گرفته شده باشد. عبارات موافقتنامه در اعطای آن حق دقیق و بیقیدوشرط باشد؛ قواعد موافقتنامه با قواعد اولیه و حقوق بنیادین اتحادیه در تعارض نباشد؛ آن موافقتنامه دیوان دادگستری اروپایی را از صلاحیت بررسی اثر مستقیم خود منع نکرده باشد و در نهایت اثر مستقیم با هدف و موضوع موافقتنامه در تعارض نباشد.
کلیدواژهها
- اتحادیه اروپایی
- اثر مستقیم
- رأی ون جندلوس
- حقوق افراد
- کاستا علیه انل
- موافقت نامه بین المللی