رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در اختلافات مالی با دانشگاههای علوم پزشکی: تفاوت میان نسخه‌ها

" درباره دادخواست خواهان* به طرفیت خواندگان ۱. *۲. *به خواسته محکومیت خواندگان به پرداخت مبلغ ۶۸۸/۳۴۸/۶۲۵ ریال بابت فروش کالا و خسارات دادرسی و تاخیر تادیه؛ دادگاه با بررسی پرونده و مفاد دادخواست تقدیمی ، اظهارات وکیل خواهان ، ملاحظه اسناد و اوراق ارایه شده و اظهارات و دفاع خوانده با این توضیح که وفق قوانین و مقررات مرتبط از جمله ماده ۱ قانون احکام دایمی کشور و تبصره ذیل ماده ۱۲۲ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی ، اجتماعی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و مواد ۱٫۲ و ۹۴ ایین نامه مالی و معاملاتی دانشگاهها و دانشکده های علوم *بهداشتی و درمانی کشور ، اختلافات مالی با دانشگاههای علوم پزشکی و واحدهای تابعه ، در صلاحیت کمیسیون موضوع ماده ایین نامه پیش گفته قرار دارد. بدین شرح که ابتدایا ماده ۱ قانون احکام دایمی کشور ، دانشگاهها و دانشکده های علوم پزشکی و واحد های تابعه را از لحاظ برخی امور از سایر دستگاه های دولتی استثنای و تابع مصوبات هیات امنای خود قرار داده و این مقرره توسط بند الف ماده ۱۲۲ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه ( ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ ) تایید شده است.همچنین در موارد این چنینی ، صلاحیت کمیسیون موصوف توسط شعب محترم دیوان عالی کشور تایید شده است.فلذا ، در وضعیت جاری ، این دادگاه صلاحیت رسیدگی به خواسته را ندارد. و مستندا به مواد پیش گفته و ماده ۲۸ قانون ایین دادرسی مدنی ، قرار عدم صلاحیت این دادگاه به شایستگی و صلاحیت رسیدگی کمیسیون موضوع ماده ۹۴ ایین نامه مالی و دانشگاهها و دانشکده های علوم پزشکی صادر و اعلام می گردد. و به تبع ان پرونده جهت تعیین مرجع صالح به دیوان محترم عالی کشور فرستاده می شود. رای صادر شده حضوری و قطعی است. "