نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 559 مورخ 1370/3/21 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه مدنی خاص در رسیدگی به نفوذ وصیت به ‌زیاده بر ثلث)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۵۹ مورخ ۱۳۷۰/۳/۲۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه مدنی خاص در رسیدگی به نفوذ وصیت به زیاده بر ثلث):'''[[بند ۱ ماده ۳ لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص مصوب مهرماه ۱۳۵۸]] رسیدگی به [[دعوی]] راجع به [[وصیت]] را علی‌الاطلاق در صلاحیت [[دادگاه مدنی خاص]] قرار داده که شامل دعوی عدم نفوذ وصیت به زیاده بر ثلث موضوع [[ماده ۸۴۲ قانون مدنی]] نیز می‌شود و رسمی یا غیررسمی بودن [[وصیت‌نامه]] تأثیری در [[صلاحیت]] [[دادگاه]] ندارد؛ بنابراین [[رای]] شعبه بیست و پنجم [[دیوان عالی کشور]] صحیح تشخیص می‌شود. این رای بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۳ لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص مصوب]]
* [[ماده ۸۴۲ قانون مدنی]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[وصیت]]
* [[دادگاه مدنی خاص]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1370]]