رای وحدت رویه شماره 835 دیوان عالی کشور درباره ادای شهادت دروغ در مرحله تحقیقات مقدماتی نزد مقامات دادسرا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره 835 مورخ 1402/6/28 هیات عمومی دیوان عالی کشور''': با تصویب [[قانون مجازات اسلامی 1375|قانون مجازات اسلامی (تعزیرات ۱۳۷۵)]] و انحلال [[دادسرا‌ی عمومی و انقلاب|دادسرا‌های عمومی و انقلاب]] از نظام قضایی کشور، انجام [[تحقیقات مقدماتی]] بر عهده [[دادگاه]] بوده و در نتیجه تصریح به «[[دادسرا]]» در [[ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۵۰ قانون]] مذکور در مورد [[شهادت دروغ]] موضوعاً منتفی بوده است. پس از تشکیل مجدد دادسراها قانونگذار علاوه بر [[ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] درخصوص دادگاه، در [[ماده ۲۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۰۹ همین قانون]]، در مورد دادسرا نیز به تفهیم حرمت و مجازات شهادت دروغ از سوی [[بازپرس]] به شاهد به عنوان یک تکلیف قانونی تصریح نموده و ضمانت اجرای تخلف شاهد از تفهیم موضوع فوق توسط بازپرس با توجه به لزوم تفسیر قانون با هدف کشف مراد مقنن، [[مجازات]] تعیین شده در مورد شهادت دروغ در مرحله تحقیقات مقدماتی نزد مقامات دادسرا نیز مشمول ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) است. بنا به مراتب، رأی شعبه سیزدهم دادگاه تجدیدنظر استان البرز که با این نظر مطابقت دارد با اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می‌شود و این رأی طبق [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] با اصلاحات و الحاقات بعدی در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه‌ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم‌الاتباع است.