هر عمل ممنوعی که از کسی سر بزند، هنگامی عمد به‌شمار می‌رود که در شرایط خاص رویداده، مسبوق به قصد باشد.

سه عنصر نهفته در این تعریف عبارت است از:

  1. عمل
  2. شرایط خاصی که عمل در آن شرایط اتفاق افتاده‌است.
  3. به نتیجه ممنوع انجامیده‌است.

گفتنی است احراز قصد در هر یک از عناصر فوق ضروری است و رابطه قصد با هر یک از عناصر فوق باید محرز گردد.[۱]

منابع

  1. سیدجعفر بوشهری. حقوق جزا (جلد چهارم) (آرا و رویه‌های قضایی). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6654036