ماده ۱۰۱۰ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۰۱۰ قانون مدنی''': اگر ضمن [[معامله]] یا [[قرارداد|قراردادی]] طرفین معامله یا یکی از آن‌ها برای اجرای تعهدات حاصله از آن معامله محلی غیر از [[اقامتگاه حقیقی]] خود انتخاب کرده باشد نسبت به دعاوی راجعه به آن معامله محلی که انتخاب شده است [[اقامتگاه]] او محسوب خواهد شد و همچنین است در صورتی که برای ابلاغ اوراق دعوی و احضار و اخطار محلی را غیر از اقامتگاه حقیقی خود معین کند.

*{{زیتونی|[[ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۱۰۱۱ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

 

* [[ماده 22 قانون صدور چک]]

در صورتی که خواهان در دادخواست، محلی را غیر از اقامتگاه حقیقی خود، معین کند؛ مهلت های مربوط به ابلاغ اوراق دادرسی، پاسخ یا حضور در دادگاه، با توجه به این اقامتگاه، صورت می پذیرد؛ نه اقامتگاه حقیقی شخص. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=19324|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=1}}</ref>

تعیین اقامتگاه موضوع این ماده، ممکن است به صورت صریح یا ضمنی، صورت پذیرد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=19324|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=1}}</ref>

تعیین اقامتگاه موضوع این ماده، باید به اطلاع طرف مقابل رسیده؛ و در مواردی نیز، با توافق او صورت پذیرد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بین الملل خصوصی (جلد اول) (کلیات، تابعیت، اقامتگاه، وضعیت بیگانگان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=159620|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=سلجوقی|چاپ=7}}</ref>

رسیدگی به دعاوی طاری، در صلاحیت دادگاهی است که، برای رسیدگی به دعوای اصلی، صالح است. حتی اگر صلاحیت دادگاه مزبور، با توجه به اقامتگاه قراردادی طرفین، تعیین شده باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=19312|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=1}}</ref>

اگر اقامتگاه قراردادی طرفین، به نفع هر دو آنها یا خوانده، مورد توافق قرارگرفته باشد؛ دراینصورت خواهان نمی تواند در دادخواست، و در ستون مشخصات خوانده، نشانی دیگری را ذکر نماید؛ ولی اگر تعیین اقامتگاه قراردادی، فقط به نفع خواهان بوده باشد؛ در چنین فرضی، وی مخیر است در قید یکی از دو اقامتگاه حقیقی یا قراردادی خوانده در دادخواست. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2352980|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=متین دفتری|چاپ=3}}</ref>

صلاحیت دادگاه مورد توافق طرفین، درصورتی مناط اعتبار است؛ که برابر با مقررات دادرسی، فقط دادگاه محل اقامت خوانده، صالح برای رسیدگی به دعوی مزبور باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2352980|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=متین دفتری|چاپ=3}}</ref>

 

{{پانویس}}