ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': هرگاه در اثنای [[دادرسی]]، [[تابعیت]] [[تبعه بیگانه|خارجی]] [[خواهان]] یا [[تجدیدنظرخواه]] کشف شود یا تابعیت ایران از او سلب یا سبب معافیت از تأمین از او زایل گردد، [[خوانده]] یا [[تجدیدنظرخوانده]] ایرانی می‌تواند [[درخواست]] [[تأمین]] نماید.

[[دادرسی]]: در لغت به معنای به داد مظلوم رسیدن و محاکمه می‌باشد و در اصطلاح حقوقی دادرسی به معنای اعم رسیدگی مرجع قضاوتی به [[دادخواست]] متقاضی به منظور صدور [[رأی]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1344292|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref>

این ماده در [[ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797328|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref>

در مواردی که [[سلب تابعیت]] در اثنای رسیدگی صورت می‌پذیرد به نظر می‌رسد مهلت ارائه [[درخواست]] تأمین پایان [[اولین جلسه دادرسی|اولین جلسه]] بعد از سلب تابعیت می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456328|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470680|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که مفهوم مخالف این ماده را می‌توان چنین بیان نمود که در صورتی که اسباب معافیت تأمین حادث شود تأمین مأخوذه مسترد می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=570856|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> همچنین، شایان ذکر است تا قبل از این ماده در مورد اخذ تأمین در مرحله [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظر]] سخنی به میان نبود، اما نحوه تنظیم ماده فوق دلالت دارد که اتباع بیگانه تحت شرایطی در مرحله تجدیدنظر نیز ملزم به دادن تأمین می‌باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456324|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در نهایت، باید توجه داشت در صورتی که در مرحله [[فرجام|فرجامی]] جهات مذکور در این ماده برای [[فرجام خواه]] حادث شود، فرجام خواه نمی‌تواند درخواست گرفتن تأمین را مطرح نماید چرا که رسیدگی فرجامی [[رسیدگی شکلی]] است و منظور [[قانونگذار]] کشف شرایط فوق در مراحل [[رسیدگی ماهوی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1248136|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470684|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

[[رده:کشف تابعیت خارجی]]