ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی''': در صورت حصول [[سازش]] بین [[اصحاب دعوا|طرفین]] برابر مقررات مربوط به سازش در [[دادگاه]] عمل خواهد شد.

تبصره - [[درخواست]] سازش با پرداخت [[هزینه دادرسی]] [[دعوای غیرمالی|دعاوی غیرمالی]] و بدون [[تشریفات دادرسی|تشریفات]] مطرح و مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

[[سازش]]: سازش هم در معنای یک روش حل اختلاف به کار می‌رود و هم به عنوان یک [[قرارداد]] جهت حل و فصل [[دعوا|دعاوی]] به کار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف (ADR)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4927040|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=درویشی هویدا|چاپ=1}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده است که سازش به مفهوم [[تراضی]] طرفین [[دعوا|دعوی]] بر فیصلهٔ نزاع معین در دادگاه و با دخالت [[دادرسی]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2140456|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک زاده|چاپ=2}}</ref>

شایان ذکر است که حتی اگر موضوع سازش امری [[حق مالی|مالی]] باشد، هزینه دادرسی درخواست سازش معادل هزینه دادرسی دعاوی غیرمالی است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571760|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>  

 

 

 

== منابع ==