ماده ۲۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۵ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)

در صورتی که گواه در مقر دادگاه دیگری اقامت داشته باشد دادگاه می‌تواند از دادگاه محل توقف او بخواهد که گواهی او را استماع کند.

توضیح واژگان

ادای شهادت: به معنی گواهی دادن بر امری می‌باشد و ادای شهادت در مقابل تحمل شهادت است. ۶۵۵۴۲۱

پیشینه

مفاد این ماده در ماده ۴۱۱ ق.ا.د. م سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود. ۱۳۹۸۵۵ اما این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است. ۶۹۹۴۹۷

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مفاد این ماده مبنی بر تجویز اعطاء نیابت قضایی از سوی دادگاه رسیدگی کننده به دعوا، به دادگاه محل اقامت شاهد در حوزه قضایی دیگر است. ۱۳۳۱۰۹۶

دادگاه تکلیفی برای اعطای نیابت قضایی ندارد و خودش می‌تواند در حوزه قضایی دیگر شهادت شهود را استماع نماید، این امر را از «می‌تواند» در متن ماده می‌توان برداشت نمود. ۹۵۶۵۲۲//118227//

با توجه به این ماده برای استماع گواهی شهودی که در مقر دیگری می‌باشند به علت وجود زحمت و مشقت برای شهود، استماع شهادت می‌تواند از طریق نیابت قضایی صورت گیرد. ۲۹۰۲۲۳ این امر در دادرسی کیفری نیز ممکن است و مختص دادرسی مدنی نمی‌باشد. ۳۰۶۵۷۱

بعد از رسیدن صورتجلسه شهادت شهود دادگاه باید با تعیین جلسه طرفین را از مفاد صورتجلسه آکاه سازد. ۱۴۳۰۶۸

انتقادات

حکم این ماده به صورت یک قاعده کلی در م ۲۹۰ ق.ا.د. م بیان شده بود و نیازی به تکرار آن نبوده‌است. ۱۳۹۸۵۸