ماده ۲۶۸ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۶۸ قانون مجازات اسلامی''': [[سرقت حدی|سرقت]] در صورتی که دارای تمام شرایط زیر باشد موجب [[حد]] است: الف ـ شیء مسروق شرعاً [[مالیت]] داشته باشد. ب ـ مال مسروق در [[حرز]] باشد. پ ـ سارق [[هتک حرز]] کند. ت ـ سارق [[مال]] را از حرز خارج کند. ث ـ هتک حرز و سرقت مخفیانه باشد. ج ـ سارق پدر یا جد پدری صاحب مال نباشد. چ ـ ارزش مال مسروق در زمان اخراج از حرز، معادل چهار و نیم نخود طلای مسکوک باشد. ح ـ مال مسروق از [[اموال دولتی]] یا [[اموال عمومی|عمومی]]، [[وقف عام]] و یا [[وقف بر جهات عامه]] نباشد. خ ـ سرقت در زمان قحطی صورت نگیرد. د ـ صاحب مال از سارق نزد [[مراجع قضایی|مرجع قضایی]] [[شکایت]] کند. ذ ـ صاحب مال قبل از اثبات سرقت سارق را [[گذشت|نبخشد]]. ر ـ مال مسروق قبل از اثبات سرقت تحت ید مالک قرار نگیرد. ز ـ مال مسروق قبل از اثبات جرم به ملکیت سارق در نیاید. ژـ مال مسروق از اموال سرقت شده یا [[غصب|مغصوب]] نباشد.

== توضیح واژگان ==

«[[هتک]]» در لغت، به معنای پاره کردن است و در اصطلاح، تجاوز به مردمان و [[عرض]] ها و مال های آنها میباشد و جریحه دار کردن افکار عمومی به طوری که متجاوز، مشمول مقررات کیفری گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346776|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>