۱۱٬۸۴۴
ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی''': در کلیه دعاوی مالی و سایر حقوق الناس از قبیل | '''ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی''': در کلیه [[دعوای مالی|دعاوی مالی]] و سایر [[حق الناس|حقوق الناس]] از قبیل [[نکاح]]، [[طلاق]]، رجوع در طلاق، [[نسب]]، [[وکالت]] و [[وصیت]] که فاقد [[دلیل|دلائل]] و [[مدرک|مدارک]] معتبر دیگر باشد [[سوگند شرعی]] به شرح مواد آتی میتواند ملاک و مستند صدور [[حکم]] [[دادگاه]] قرار گیرد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۳۲۶ قانون مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۳۳۵ قانون مدنی]] | |||
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
[[دعوای مالی]]: هر [[دعوا|دعوایی]] که [[خواسته]] آن اولاً و بذات یا بهطور مستقیم [[مطالبه]] و [[تحصیل]] [[مال]] باشد آن را دعوای مالی گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایستههای ادله اثبات|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2451476|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
برای پذیرش درخواست سوگند | برای پذیرش [[درخواست]] [[سوگند]] شرایط زیر لازم است: | ||
۱) [[دعوا]] مستند به [[دلیل]] و [[مدرک]] معتبر نباشد. | |||
۲) موضوع دعوا از اموری باشد که میتوان سوگند واقع شود، به صراحت این ماده کلیه [[دعوای مالی|دعاوی مالی]] و سایر حقوق الناس میتوانند موضوع سوگند واقع شوند. | |||
سوگند | ۳) درخواست سوگند از کسی باشد که موضوع مورد [[ادعا]] منتسب به اوست (زیرا نمیتوان کسی را ملزم نمود تا بر امری که سوگند یاد نماید که از طرف او انجام نشدهاست. | ||
۴) [[شخص حقیقی|شخصی]] که قرار است سوگند یاد کند باید شخصی باشد که [[اقرار|اقرارش]] نافذ باشد لذا باید [[بالغ]] و عاقل و قاصد و [[مختار]] باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه علم حقوق (کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1578036|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=معین|چاپ=1}}</ref> | |||
شایان ذکر است در دعاوی مستند به سوگند، اصولاً اتیان سوگند به عهده [[خوانده|خوانده]] است، مگر مواردی که [[خواهان]] اجرای سوگند مینماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی عمومی (جلد دوم) (با تکیه بر دفاع خوانده)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5132324|صفحه=|نام۱=عبدالمجید|نام خانوادگی۱=مرتضوی|چاپ=}}</ref> نکتهی دیگر آن که توسل به قسم زمانی ممکن است که [[دعوای مدنی]] نزد حاکم به موجب [[اقرار]] یا [[شهادت]] یا [[علم قاضی]] بر مبنای [[سند|اسناد]] یا [[اماره|امارات]] ثابت نشده باشد. در این صورت [[مدعی]] میتواند حکم به دعوی خود را که مورد انکار [[مدعی علیه]] است را منوط به [[سوگند]] وی نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاههای عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1181532|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> | |||
دعاوی | |||
== انتقادات == | |||
شایان ذکر است که دادگاهها در دعاوی خانواده ماننده طلاق ناشی از [[عسر و حرج]] برای اثبات عسر و حرج از سوگند استفاده نمینمایند، با این که این امر نیز از [[ادله اثبات دعوا]] میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اختیار زوجه در طلاق در حقوق ایران با مطالعه تطبیقی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2774944|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=جلالی|چاپ=1}}</ref> | |||
== مصادیق و نمونهها == | |||
چنین بیان شده است که اگر اختلاف مطلق و [[مطلقه]] در رجوع پس از انقضای [[عده]] باشد مرد باید ثابت کند که رجوع در عده محقق شدهاست و اگر نتوانست ثابت کند زن قسم میخورد که مرد رجوع نکردهاست، البته در فرضی که رجوع با فعل نبوده و مرد ادعا میکند که با قول رجوع کردهاست و زن این موضوع را میداند، در این صورت زن قسم میخورد که «به رجوع مرد آگاهی ندارد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه تطبیقی با نگاهی به قانون مدنی (احوال شخصیه) (ترجمه و تبیین جلد دوم الفقه علی المذاهب الخمسه)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1176732|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=جباری|نام۲=حمید (ترجمه)|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> همچنین، انکار زوجیت با قسم ممکن است، زیرا [[قاعده الیمین علی من انکر]]، در این مورد صادق میباشد و این ماده نیز [[سوگند شرعی]] را برای رد دعوای زوجیت کارآمد دانستهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 47 آذر و دی 1383|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1919048|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
خط ۳۵: | خط ۴۲: | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:رسیدگی به دلایل]] | [[رده:رسیدگی به دلایل]] | ||
[[رده:سوگند]] | |||
[[رده:ادله اثبات دعاوی مالی]] | |||
[[رده:ادله اثبات حق الناس]] | |||
[[رده:حقوق اصحاب دعوا]] | |||
[[رده:اثبات دعوا از طریق سوگند]] |