ماده ۲۸۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۸۵ قانون آیین دادرسی کیفری:''' در معیت [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] و در محل آن، شعبه ای از [[دادسرای عمومی و انقلاب]] با عنوان [[دادسرای ویژه نوجوانان]] به سرپرستی یکی از [[معاون دادستان|معاونان دادستان]] و با حضور یک یا چند [[بازپرس]]، تشکیل می‌شود. [[تحقیقات مقدماتی]] جرائم افراد پانزده تا هجده سال به جز جرائم موضوع مواد ([[ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری|۳۰۶]]) و ([[ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری|۳۴۰]]) این قانون که به‌طور مستقیم از سوی دادگاه صورت می‌گیرد، در این دادسرا به عمل می‌آید.

تبصره ۲ - در [[جرم مشهود|جرائم مشهود]]، هرگاه مرتکب، [[طفل]] یا [[نوجوان]] باشد، ضابطان دادگستری مکلفند نسبت به حفظ آلات، ادوات، آثار، علائم و دلایل جرم اقدام نمایند، لکن اجازه تحقیقات مقدماتی از طفل یا نوجوان را ندارند و در صورت دستگیری وی، موظفند متهم را حسب مورد، فوری به دادسرا یا دادگاه اطفال و نوجوانان تحویل دهند. انقضاء وقت اداری و نیز ایام تعطیل مانع از رجوع به دادسرا یا دادگاه اطفال و نوجوانان نیست.

دادسرای ویژه نوجوانان را نباید یک دادسرای اختصاصی تلقی کرد، بلکه این دادسرا شعبه ای تخصصی از دادسراهای عمومی و انقلاب است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4693384|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> این دادسرا صلاحیت انجام تحقیقات مقدماتی در خصوص اتهامات افراد ۱۵ الی ۱۸ سال شمسی را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4693388|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>در خصوص تحقیق از طفل یا نوجوان، باید میان جرایم مشهود و [[جرم غیرمشهود|غیر مشهود]] قائل به تفکیک شد، بدین شرح که در جرایم مشهود، ضابطان فقط حق حفظ آلات، ادوات، آثار، علایم و دلایل جرم را داشته و حق تحقیق از او را ندارند اما در جرایم غیر مشهود، در خصوص افراد کمتر از پانزده سال، پلیس حق دخالت نداشته و دادگاه ویژه اطفال، وظایف ضابطان را بر عهده دارد، در خصوص افراد ۱۵ الی ۱۸ سال نیز رسیدگی به امر در [[صلاحیت]] دادسرای ویژه اطفال و نوجوانان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654480|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>همچنین در خصوص افراد ۱۵ الی ۱۸ سال، عده ای بر این باورند که اگر موضوع اتهام از موارد مذکور در ماده ۳۰۶ و ۳۴۰ باشد، باید همچون افراد بزرگسال، تحقیق در خصوص اتهامات آن‌ها مستقیماً در دادگاه مطرح شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4693900|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

در تشکیلات داسرای فوق، [[دادیار]] پیش‌بینی نشده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4693876|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

به موجب نظر کمیسیون در یکی از [[نشست‌ قضایی|نشست‌های قضایی]]، رسیدگی به جرایم اطفال جز در موارد ضرورت به تشخیص [[دادستان]]، مستقیماً در دادگاه اطفال صورت می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست‌های قضایی مسائل آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1767216|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> همچنین بر اساس نظر کمیسیون در یکی دیگر از نشست‌های قضایی، با توجه به این که طفل فاقد [[مسئولیت کیفری|مسئولیت]] و اتهام نیز نامحقق است، لزومی به [[اخذ آخرین دفاع]] از اطفال نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست‌های قضایی مسائل آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3352664|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>