ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری:'''قرار عدم صلاحیت از طرف دادستان و قرارهای مذکور در بند (پ) ماده قبل از طرف دادستان و شاکی یا مدعی خصوصی قابل تجدیدنظر است. در صورت نقض این قرار، پرونده برای طرح مجدد در جلسه مقدماتی و انجام سایر وظایف به دادگاه کیفری یک اعاده می‌شود.

مرجع تجدید نظر از قرارهای موضوع این ماده دیوان عالی کشور است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278620|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>

عده این به این امر که در این ماده از عبارت «قرارهای مذکور در بند پ» استفاده شده در حالی که در این بند صرفاً از [[قرار موقوفی تعقیب]] یاد شده‌است، انتقاد کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278624|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>