ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری: به دادخواست ضرر و زيان ناشي از جرم كه در دادگاه اطفال و نوجوانان مطرح مي گردد ، طبق مقررات قانوني رسيدگي و حكم مقتضي صادر مي شود . در هنگام رسيدگي به دعواي ضرر و زيان ، حضور طفل لازم نيست ، مگر در صورتي كه توضيحات وي براي صدور رأي ضروري باشد .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

سابقاً ماده 227 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده با در نظر گرفتن عدم اهلیت طفل در پاسخگویی و دفاع در دادرسی دعوای خصوصی وضع شده است. در واقع در این دعاوی خصوصی طرف قرار دادن طفل به عنوان خوانده با توجه با فقدان اهلیت وی در پاسخگویی درست نیست. لذا این دعاوی را باید به طرفیت ولی او اقامه کرد. البته در خصوص دادخواست مدعی خصوصی ارائه شده به دادگاه اطفال، رعایت مقررات کلی ضروری است. در خصوص مسئولیت طفل در باب پرداخت ده یا جبران خسارت قوانین و مقررات خاصی وجود دارد که لازم است به همان ها مراجعه شود.

انتقادات

گروهی معتقدند استفاده از عبارت «حكم مقتضي صادر مي شود» چندان مناسب نیست. چرا که در دعاوی خصوصی در تمامی موارد الزامی به صدور حکم وجود نداشته و گاه ممکن است قرار های نظیر قرار رد دعوا و قرار ابطال دادخواست یا سقوط دعوا صادر شود.

رویه قضایی

ب اساس رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور به شماره 2-1360/1/29 استفاء ضرر و زیان ناشی از جرم ارتکابی متهم صغیر از اموال خود او به عمل می آید.