ماده ۴۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری

نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۹ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 421 قانون آيين دادرسي كيفري را به ماده ۴۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)

دادرس در موارد زير بايد از رسيدگي امتناع كند و طرفين دعوي نيز مي توانند در اين موارد ايراد رد دادرس كنند : الف - قرابت نسبي يا سببي تا درجه سوم از هر طبقه بين دادرس و يكي از طرفين دعوي يا شريك يا معاون جرم ؛ وجود داشته باشد . ب - دادرس ، قيم يا مخدوم يكي از طرفين دعوي باشد يا يكي از طرفين ، مباشر امور دادرس يا امور همسر وي باشد . پ - دادرس ، همسر و يا فرزند او ، وارث يكي از طرفين دعوي يا شريك يا معاون جرم باشند . ت - دادرس در همان امر كيفري قبلاً تحت هر عنوان يا سمتي اظهارنظر ماهوي كرده يا شاهد يكي از طرفين بوده باشد . ث - بين دادرس ، پدر و مادر ، همسر و يا فرزند او و يكي از طرفين دعوي يا پدر و مادر ، همسر و يا فرزند او ، دعواي حقوقي يا كيفري مطرح باشد يا در سابق مطرح بوده و از تاريخ صدور رأي قطعي ، بيش از دو سال نگذشته باشد . ج - دادرس ، همسر و يا فرزند او نفع شخصي در موضوع مطروحه داشته باشند . ماده 421: شكايت انتظامي از جهات رد دادرس محسوب نمي شود .