ماده ۴۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۴۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری: دیوان عالی کشور در تهران مستقر است و شعب آن از رئیس و دو مستشار تشکیل می‌شود و مرجع فرجام خواهی در جرائم موضوع ماده (۴۲۸) این قانون است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

چنان‌که در مواد پیشین نیز اشاره شد، دادگاه تجدید نظر و دیوان عالی کشور دو مرجع اعتراض به احکام صادره از دادگاه‌های بدوی پیش از قطعیت هستند. [۱] دیوان عالی کشور را باید مرجع صالح برای رسیدگی‌های فرجامی تلقی کرد. [۲] بر اساس ماده فوق، دیوان عالی کشور مستقر در تهران است. اما این استقرار مانع از ایجاد شعبی در نقاطی دیگر از کشور که با حجم بالای پرونده‌هایی که رسیدگی به آن‌ها در صلاحیت دیوان است، نمی‌باشد. [۳]

رویه قضایی

نظریه شماره 7/5096 مورخ 1373/8/19 اداره حقوقی قوه قضاییه: وقع اختلاف بین دادگاه تجدیدنظر و شعبه دیوان عالی کشور مصداق عملی ندارد.همین که یکی از شعب دیوان عالی کشور صلاحیت دادگاه تجدیدنظر استانی را معلوم کرد، دادگاه تالی باید از این نظر تبعیت کند.[۴]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4710264
  2. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4452268
  3. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4717160
  4. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280188