ماده ۴۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۳ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

دادگاه نمی تواند اشخاص زیر را به سمت داور معین نماید مگر با تراضی طرفین :

1)کسانی که سن آنان کمتر از بیست و پنج سال تمام باشد.

2) کسانی که در دعوا ذی نفع باشند.

3) کسانی که با یکی از اصحاب دعوا قرابت سببی یا نسبی تا درجه دوم از طبقه سوم داشته باشند.

4) کسانی که قیم یا کفیل یا وکیل یا مباشر امور یکی از اصحاب دعوا می باشند یا یکی از اصحاب دعوا مباشر امور آنان باشد.

5) کسانی که خود یا همسرانشان وارث یکی از اصحاب دعوا باشند.

6) کسانی که با یکی از اصحاب دعوا یا با اشخاصی که قرابت نسبی یا سببی تا درجه دوم از طبقه سوم با یکی از اصحاب دعوا دارند، درگذشته یا حال دادرسی کیفری داشته باشند.

7) کسانی که خود یا همسرانشان و یا یکی از اقربای سببی یا نسبی تا درجه دوم از طبقه سوم او با یکی از اصحاب دعوا یا زوجه و یا یکی از اقربای نسبی یا سببی تا درجه دوم از طبقه سوم او دادرسی مدنی دارند.

8) کارمندان دولت در حوزه مأموریت آنان

توضیح واژگان

داور مرضی الطرفین : داوری اسن که مورد قبول طرفین قرارداد داوری و یا طرفین دعوی باشد .82568

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

برخی از افراد به طور مطلق و برخی به طور نسبی اهلیت انجام امر داوری را ندارند.708234 در مورد اهلیت مطلق ممنوعیت از داوری با توافق طرفین نیز برطرف نمی شود اما در مورد اهلیت نسبی ممنوعیت داوری با توافق طرفین قابل چشم پوشی می باشد.722993/ در مواردی که به عنوان مثال داوری توسط اعضای اتاق بازرگانی صورت می گیرد، شخص حقوقی صرفا در داوری همکاری کرده ولی رای توسط شخص حقیقی که همان اعضای اطاق بازرگانی است صادر شده است.1004446/