۱۸٬۴۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۵۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری''': نظارت بر حضور و فعالیت محکومان در محل تبعید یا اقامت اجباری بر عهده قاضی اجرای احکام کیفری محل اجرای حکم است. | '''ماده ۵۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری''': نظارت بر حضور و فعالیت محکومان در محل [[تبعید]] یا [[اقامت اجباری]] بر عهده [[قاضی اجرای احکام کیفری]] محل اجرای حکم است. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
با توجه به ماده فوق دو نکته دریافت می‌شود؛ اول اینکه با در نظر گرفتن این ماده و [[ماده ۲۸۹ قانون مجازات اسلامی]] | با توجه به ماده فوق دو نکته دریافت می‌شود؛ اول اینکه با در نظر گرفتن این ماده و [[ماده ۲۸۹ قانون مجازات اسلامی]] متهم طی دوران [[تبعید]] باید تحت نظارت و مراقبت باشد لذا نمی‌توان این نظارت و مراقبت را از طریق [[زندانی]] کردن که امری استثنایی و نیازمند تصریح است، انجام داد. نکته دوم اینکه با توجه به ماده متهم می‌تواند فعالیت نیز داشته باشد لذا قاضی اجرای احکام باید بر حضور و فعالیت او نظارت داشته باشد؛ لذا حکم تبعید به زندان یا اقامت در زندان محل تبعید وجه قانونی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4748748|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||